Zespół logopedów

Kochani Rodzice, wszyscy mierzymy się z „trudnymi zachowaniami” naszych dzieci. Dziś patrzymy na nie z perspektywy dziecka.

Kilka cennych rad jak radzić sobie z napadem złości dziecka.

I jak zawsze pamiętamy, że dziecko uczy się nie tego, co usłyszy od nas o zachowaniu, ale tego, czego doświadcza na co dzień.

Jak często zdarza Ci się mówić NIE swojemu dziecku, a może zamiast tego powiedz mu…

Bądź dzisiaj najfajniejszą mamą na świecie.

I.

Dziś zapraszamy was na bajkę o małym misiu.

Na początek narysuj domek  i pięknie go pokoloruj. To będzie domek małego misia, a bajka będzie właśnie o nim.

(Siadamy z dzieckiem przed lustrem i wykonujemy proponowane ćwiczenia, każde ćwiczenie wykonujemy 5 razy.)

Bajka o małym misiu:

Rankiem, gdy zabłysło słońce, miś szybko wstał z łóżka i zrobił krótką gimnastykę (wstań i podnieś ręce wysoko do góry, przez nos nabierz powietrza, potem wypuść powietrze ustami i opuść ręce, kucnij i dotknij podłogi). Miś wyszedł z domu na spacerek (wysuwamy język daleko na brodę). Idąc  rozglądał się uważnie w prawo i w lewo (język porusza się w prawo i w lewo). Po drodze miś spotkał koguta, gołębia, dzięcioła i bociana (dziecko naśladuje odgłosy zwierząt: kogut – kukuryku, gołąb – gruchu, dzięcioł – stuk stuk, bocian – kle kle). Po długim spacerze miś poczuł się głodny. Wyjął swój pyszny miód i zaczął go lizać (wysuń język i zliż miód ze spodka). Resztki jedzenia zostały misiowi na pyszczku (obliż naokoło usta), (teraz wyczyść językiem zęby – obliż je). Miś poczuł się zmęczony i postanowił wrócić do domu. Po powrocie usiadł wygodnie w fotelu i głęboko oddychał (nabierz powietrza przez nos i powoli je wypuszczaj, wymawiając przy tym aaaaa). Siedząc w fotelu miś przypomniał sobie zwierzęta, które spotkał po drodze (wymień zwierzęta). Misiowi zachciało się pić. W kuchni znalazł szklankę, wodę niegazowaną i słomkę (wypij wodę przez słonkę), (dmuchaj przez słomkę do małej ilości wody). Teraz czas na zabawę! – pomyślał miś. Wrzucił do ciepłej wody kawałki mydła i wziął rurkę (baw się w puszczanie baniek mydlanych). Za oknami zapadł zmrok, zrobiło się ciemno. Miś poszedł do łazienki i umył zęby (nabierz do buzi powietrza i poruszaj policzkami tak, jakbyś płukał buzię). Teraz miś poprawia kołderkę i poduszkę. Nagle z poduszki wyleciało kilka piórek (znajdź piórko lub weź kawałek waty i dmuchaj na nie). Miś pozbierał piórka. Jedno piórko spadło na stół, drugie obok, trzecie poleciało za szafę (powiedz, gdzie spadły twoje piórka). Miś nareszcie może iść spać, jeszcze tylko musi zdmuchnąć świeczkę (poproś mamę o zapalenie świeczki i zdmuchnij ją, powtórz to kilka razy). Miś leży już w łóżku i chciałby posłuchać bajki na dobranoc, może ty opowiesz mu swoją bajeczkę?

https://www.youtube.com/watch?v=ZXIta708SnQ

https://www.youtube.com/watch?v=E_nS3tNhT18

https://www.youtube.com/watch?v=BxJvMSqVNGk

II.

Bajki animowane

W świat bajek animowanych należy wprowadzać małe dzieci bardzo ostrożnie i powoli. Rozsądnie byłoby, gdyby dziecko miało nie mniej niż 2 lata. Istotne jest, by w ten świat wkraczać małymi kroczkami i razem z malcem. Nie pozostawiajmy dziecka samego podczas oglądania. Jeżeli mamy możliwość, usiądźmy obok niego, towarzyszmy mu i rozmawiajmy o tym, co się dzieje na ekranie.

Podczas wspólnego oglądania starajmy się wyjaśniać dziecku, kto w bajce jest kim, co się w danej chwili wydarzyło, dlaczego tak się zadziało i patrzmy na jego reakcje, nazywając je. Dzieci często się smucą, złoszczą, czy też wywołują u nich silny lęk sceny, które dla nas dorosłych wcale nie wydają się takie być. Warto być wtedy obok, by móc odpowiednio zareagować: „widzę, że Cię wystraszyło to, jak piesek szczekał na pana”, czy „zasmuciłeś się tym, że ptaszek nie mógł pofrunąć”. Nasza obecność przy nich pozwoli na zadbanie o bezpieczeństwo emocjonalne dziecka.

Odpowiednia treść dostosowana do wieku i emocjonalności dziecka jest również bardzo istotna, ponieważ jej niewłaściwe dopasowanie może powodować poważne zaburzenia emocjonalne. Pamiętajmy, że nie wszystko, co kolorowe, nadaje się dla dzieci. Bajki dla najmłodszych powinny być spokojne, mieć niezbyt skomplikowaną fabułę i posiadać bezpieczne treści.

Polecamy edukacyjne bajki dla dzieci:

https://www.nebule.pl/edukacyjne-bajki-dla-dzieci/

Wierszyki masażyki

Masaż dziecięcy to forma ćwiczeń relacyjnych, technika masażu delikatnego głaskania dziecka, gdzie najważniejszy jest kontakt rodzica z dzieckiem.  Poniżej umieszczamy przykłady kilku dziecięcych masażyków:

Kanapka

Najpierw chleb pokroję (uderzamy lekko brzegami dłoni po plecach dziecka),
Potem posmaruję (głaszczemy całą powierzchnią dłoni plecy),
Na to ser położę (przykładamy wiele razy i na krótko dłonie do pleców),
Pomidora dołożę (rysujemy małe kółka na plecach),
I posolę i popieprzę (dotykamy delikatnie plecy, przebierając palcami),
Żeby wszystko było lepsze(masujemy).
Już nie powiem ani słowa, bo kanapka jest gotowa.

List do babci

Kochana babciu(Piszemy palcem na plecach dziecka).
KROPKA(naciskamy plecy w jednym miejscu)
Piszę Ci ,że mamy w domu kotka (kontynuujemy pisanie).
KROPKA
Kotek chodzi (kroczymy palcami).
kotek skacze („skaczemy”, opierając dłoń na przemian na przegubie i palcach),
kotek drapie (delikatnie drapiemy dziecko po plecach),
kotek chrapie (opieramy na nich głowę i udajemy chrapanie).
I choć straszny z niego psotek (łaskoczemy dziecko po plecach)
bardzo fajny ten mój kotek (przytulamy dziecko).

Słoń na wycieczce

Szedł sobie słoń na wycieczkę,(z wyczuciem naciskamy plecy dziecka wewnętrzną stroną dłoni)
z tyłu na plecach miał teczkę,(rysujemy palcem prostokąt)
nos długi – trąbę słoniową (rysujemy trąbę)
i kiwał na boki głową. (ujmujemy ciało dziecka i lekko kołyszemy na boki)
Wolno szedł słonik, szurając nogami jak wielkie kloce.(naciskamy plecy dziecka wewnętrzną stroną dłoni)
Tak ociężale jakszedł sobie wolniutko po drodze.… słonie (naciskając dłońmi na przemian, wolno przesuwamy je wzdłuż kręgosłupa do góry)

Pisze Pani na maszynie

Pisze pani na maszynie (palcami uderzamy po plecach dziecka)
Stop, przecinek (pociągamy lekko za ucho prawe)
Stop, przecinek (pociągamy lekko za ucho lewe),
Świeci słońce(masujemy całą dłonią po plecach),
Idą konie (lekko uderzamy pięściami po plecach).
Biegną słonie po betonie(bokiem dłoni uderzają po plecach)
Płynie sobie kręta rzeczka(bokiem dłoni krętą linią przesuwamy wzdłuż kręgosłupa).
Idą panie na szpileczkach(palcami wskazującymi uderzamy po plecach)
Pada, mały drobny deszczyk(wszystkimi paluszkami lekko uderzmy po plecach).
Czujesz dreszczyk?(lekko chwytamy za szyję).

Zwierzaki

Szedł świerszcz po ścianie w czerwonym żupanie,
A świerszczyk po drzwiczkach w żółtych rękawiczkach(dotykamy palcami po ręce i nodze).
Idzie rak nieborak, jak uszczypnie będzie znak(dotykamy dłonią po ręce i delikatnie szczypiemy).
Idzie myszka do braciszka, tu wskoczyła, tu się skryła(dotykamy palcami po ręce i chowamy dłonie pod paszki).
Szedł chłop przez bór niósł ze sobą wór (całą dłonią dotykamy rączki dziecka).
Pytałem go o grosz, a on mnie cap za nos (dotykamy dłonią po ciele i chwytamy za nos dziecka).

Narzędzia

Tu podkóweczka tu, tu, tu(rysujemy palcem na stopie dziecka kształt podkowy)
Tu gwoździczek tu, tu, tu(delikatnie kłujemy palcem dziecko w stopę)
I młoteczkiem: puk, puk, puk(delikatnie pukamy w stopę dziecka)
I pilniczkiem: pitu pitu, pitu(jeździmy dziecku po stopie palcem “szlifujemy pilnikiem gwoździe”).

Pizza

Najpierw sypiemy mąkę(Przebieramy po jego plecach opuszkami palców obu dłoni)
i zgarniamy ją(brzegami obu dłoni wykonujemy ruchy zagarniające),
lejemy oliwę(rysujemy palcem falistą linię),
dodajemy szczyptę soli(lekko je szczypiemy)..
no… może dwie, trzy.
Wyrabiamy ciasto(z wyczuciem ugniatamy boki dziecka),
wałkujemy(wodzimy dłońmi zwiniętymi w pięści w górę i w dół),
wygładzamy placek(gładzimy plecy)i na wierzchu kładziemy:
pomidory (delikatnie stukamy dłońmi zwiniętymi w miseczki),
krążki cebuli (rysujemy koła),
oliwki (naciskamy palcem w kilku miejscach),
później …(dziecko samo wymyśla co dodajemy do pizzy),
posypujemy serem(szybko muskamy po plecach opuszkami palców obu dłoni)
i… buch! do pieca (Przykrywamy sobą dziecko i na chwilę pozostajemy w tej pozycji).
Wyjmujemy i kroimy: (Kroimy plecy brzegiem dłoni)
dla mamusi, dla tatusia,dla babci, dla brata
dla Matyldy… a teraz(dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy).
Polewamy keczupem (kreślimy palcem na plecach linię z pętelkami)
i… zjadamy… mniam, mniam, mniam.

Wycieczka

Idzie pani: tup, tup, tup(stukamy plecy malucha opuszkami palców),
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk(stukamy w plecy zgiętym palcem),
skacze dziecko: hop, hop, hop(opieramy dłoń na przemian to na przegubie i na palcach)
żaba robi długi skok(dotykamy stóp, pleców i głowy dziecka).
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu(dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka),
kropi deszczyk: puk, puk, puk(stukamy w plecy dziecka wszystkimi palcami),
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup(klepiemy plecki dziecka dłońmi złożonymi w miseczki),
a grad w szyby łup, łup, łup(stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści).
Świeci słonko(palcem wykonujemy na plecach koliste ruchy),
wieje wietrzyk(dmuchamy we włosy dziecka),
pada deszczyk(znowu stukamy opuszkami palców).
Czujesz dreszczyk?(leciutko szczypiemy w kark).

Pajączek

Wspinał się pajączek po rynnie.(wędrujemy palcami od dołu ku górze po plecach dziecka)
Spadł wielki deszcz i zmył pajączka(rozkładamy na plecach płasko obie dłonie i szybko przesuwamy je w dół)
Zaświeciło słoneczko,(masujemy plecy ruchem okrężnym)
Wysuszyło pajączka, rynnę i…(masujemy tak długo, aż poczujemy ciepło)
Wspinał się pajączek po rynnie… (zaczynamy od początku).

Teksty wierszyków masażyków zaczerpnięte zostały z tradycyjnych zabaw oraz literatury:
M. Bogdanowicz “Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki”
B. Kołodziejski “Utulanki czyli piosenki na dziecięce masażyki”
 

 Mówimy wyraźnie – trening dykcji

DYKCJA – sposób wymawiania słów i dźwięków mowy.

• Dobra dykcja poprawia nasz wizerunek w społeczeństwie.
• Dobra dykcja wpływa znacząco na jakość przekazu, komunikatu słownego (jesteśmy lepiej rozumiani).
• Dobra dykcja to podstawowy atrybut przyszłego aktora, dziennikarza, nauczyciela, polityka, menadżera.
• Dobra dykcja wpływa też na jakość głosu.

https://www.youtube.com/watch?v=uoa4xhzCuyA

https://www.youtube.com/watch?v=w1VSwHDwwko

https://www.youtube.com/watch?v=pZnl8-Vly9s

Rozgrzewka:

• „Groźny lew” - otwieranie i zamykanie ust.
• „Całuski” – cmokanie, przesyłanie całusków.
• „Wesołe i smutne minki” – naśladowanie na przemian wesołe i smutne miny.
•  „Policja i straż” – wymawianie samogłosek [a-o] i [e-o], przy szeroko otwartych ustach.
•  „Wahadełko zegara” – dotykamy czubkiem języka kącików warg (na przemian).
• „Oblizywania warg” – oblizujemy wargi czubkiem języka.
•  „Malowanie” – język naśladuje ruchy malarza, maluje sufit (podniebienie), ściany (wewnętrzną stronę policzków).
•  „Liczenie zębów” – dotykanie językiem poszczególnych zębów.
• „Piłeczka” -   wypychanie policzków językiem od wewnątrz na zmianę raz z prawej, raz z lewej strony, przy zamkniętych ustach.
•  „Źrebak” – kląskanie językiem.

Propozycje zdań do głośnego mówienia:

No to cóż, że ze Szwecji?

Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego.

Mały Jerzy nie wierzy , ze na wieży jest gniazdo jeży.

Stół z powyłamywanymi nogami.

Szedł Sasza suchą szosą.

Wierszyk: ŁAKOMCZUSZEK

Jestem mały łakomczuszek

 chcę mieć zawsze pełny brzuszek.

 Smakołyki zjadam z chęcią

wszystkie mnie straszliwie nęcą.

Szynka, żurek, jajecznica,

szaszłyk, barszcz i polędwica.

 Lubię gruszki i jabłuszka,

 czekoladę i pączuszka.

 Lecz obżarstwo nie popłaca!

 Bólem brzuszka się odpłaca.

Przestrzegajcie rady mej!

Jedzcie smacznie, ale mniej!!!            (K. Urban)

Od dnia 2.04.2020r. w godzinach 8.00-12.00 dyżur telefoniczny pełnią logopedzi naszej poradni:

Katarzyna Moszyńska – tel.  690457933
Marzena Nasiłowska – tel. 880 992 491
Małgorzata Serzysko – Zdanowska – tel. 602489269
Małgorzata Korporowicz – tel. 783047891
Iwona Radomyska – tel. 886399859

Drodzy rodzice polecamy książki dotyczące rozwoju dzieci:

1. Wałaszek Monika, Zembrzuska Joanna – „Ćwiczenia i zabawy wspomagające rozwój mowy. Niezbędna pomoc dla rodziców”
2. Monika Sobkowiak – „Jak wspierać rozwój przedszkolaka?”
3. Jagoda Cieszyńska, Marta Korendo – Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 roku życia.
4. Regina Panaś – Baw się z nami sylabami.
5. Delphine Gilles Cotte – Metoda Montessori w domu.
6. Charlotte Poussin – Metoda Montessori, naucz mnie robić to samodzielnie.

Nie wiesz w jaki sposób stymulować prawidłowy rozwój słuchowy Twojego dziecka?

Mamy dla Ciebie specjalny zestaw ćwiczeń i zabaw, które wspomogą uwagę słuchową Twojego dziecka, a przy tym sprawią, że obydwoje będziecie się doskonale bawić. Sprawdź jakie to proste!

Zabawy mają na celu:

• usprawnianie słuchu fizycznego - rozwijanie wrażliwości na dźwięki, natężenie, tempo, rytm
• stymulowanie percepcji słuchowej - rozpoznawanie, identyfikację i różnicowanie dźwięków
• poprawę uwagi słuchowej dziecka - analizowanie tego, co dziecko słyszy.

Zabawy rozwijające słuch i uwagę słuchową dziecka przygotowują dziecko do właściwej percepcji dźwięków mowy, rozwijania słuchu mownego.

1. Reagowanie na dźwięki.

Obserwuj dziecko w sytuacji, kiedy w jego otoczeniu odtwarzane są dźwięki (dzwonek telefonu, odkurzacz, pukanie do drzwi, odkręcanie wody, tykanie zegara, …). Czy dziecko odwraca głowę w kierunku źródła dźwięku? Jeśli jest nieuważne, zwróć uwagę dziecka na dźwięk. Powiedz np.: „Słyszę tykanie zegara, słyszę …”. Jeśli nie reaguje, sprawdź słuch dziecka.

2. Zabawa: „Co słyszą moje uszy?”

Porównywanie wrażeń słuchowych z zasłoniętymi i odsłoniętymi uszami. Porozmawiaj z dzieckiem o znaczeniu słuchu. Zastanówcie się razem, dlaczego uszy są ważne, co im zawdzięczamy.

3. Zabawa „Rozpoznaj dźwięk”

Zabawy z przedmiotami codziennego użytku wydającymi dźwięki np. klucze, monety, sztućce, gazeta, czajnik, pudełko z kaszą, butelka z wodą, itp. Mama, tata prezentuje dźwięki przedmiotów i po prezentacji można rozpocząć zabawę w rozpoznawanie. Dziecko nie może widzieć podczas odgadywania przedmiotów.
Zagadki z instrumentami – cymbałki, bębenek, grzechotka, itp. Dziecko odwraca się i słucha dźwięku instrumentu. Odgaduje i sprawdza. Jeśli nie pamięta nazwy może wskazać gestem instrument.

Zabawa w odgadywanie i identyfikowanie różnych głosów zwierząt oraz dźwięków otoczenia. Mama lub tata włącza nagranie i pokazuje planszę z różnymi obrazkami (np. z wykorzystaniem multimedialnego programu edukacyjnego „Zwierzaki”, Wydawnictwo Seventh Sea). Należy określić nazwę zwierzęcia lub przedmiotu oraz wskazać właściwy obrazek.

4. Różnicowanie dźwięków

Możemy wykorzystać w tej zabawie przedmioty np. pokrywkę od garnka, blachę do pieczenia ciasta, drewniany tłuczek, (…) lub instrumenty np. cymbałki, ksylofon, pianino, gitarę, skrzypce, (…). Dziecko odgaduje prezentowany dźwięk. Jaki dźwięk słyszysz?

Czy to był dźwięk głośny – czy dźwięk cichy?

Czy było dużo dźwięków – czy mało dźwięków?

Czy słyszysz dźwięk długi – czy dźwięk krótki?

Czy to był dźwięk wysoki („cienki”) – czy dźwięk niski („gruby”)?
Przed rozpoczęciem zabawy prezentujemy w/w dźwięki i wyjaśniamy pojęcia: głośny – cichy, długi – krótki, (…)

5. Odtwarzanie rytmów granych na bębenku

np.:
głośny, cichy, cichy - głośny, cichy, cichy, (…),

cichy, głośny, głośny - cichy, głośny, głośny, (…),

cichy, cichy, głośny, głośny - cichy, cichy, głośny, głośny, (…).

6. Lokalizacja dźwięku

Zabawa: „Szukamy dźwięku” – dziecko szuka ukrytego przedmiotu, który wydaje dźwięk (np. budzik, telefon, …).

7. Identyfikacja dźwięku

Zabawa: „Rozpoznajemy odgłosy” – z klatki schodowej, podwórka, drugiego pokoju, np. słyszę jadący samochód, gra telewizor, w kuchni włączony jest czajnik, w łazience szumi woda, itp.

8. Uważne słuchanie

Zabawa: „Ile dźwięków słyszysz?”. Policz uderzenia w bębenek, stuknięcia o blat stołu. Dziecko zamyka oczy i liczy dźwięki wystukiwane przez mamę, tatę.
rozpoznawanie znanych piosenek, znanych melodii. Włączamy znaną melodię lub nucimy. Dziecko odgaduje tytuł lub słowa piosenki.

9. Rozpoznajemy głos ludzkiej mowy

Dziecko z zamkniętymi oczami odgaduje, czyj głos słyszy:
„Kto mnie woła?” - dziecko nie widzi osób, które je wołają. Można utrudnić zgadywanie i zmieniać barwę i natężenie głosu, np. tata woła córeczkę „cienkim” głosem, itp.

„Rozpoznawanie głosów: kobiety, mężczyzny, dziecka” - dziecko zamyka oczy i słucha nagranych głosów. Czy to był głos pani, pana, czy dziecka?

10. Uważne słuchanie i rozumienie mowy

Powtarzanie słów przy dźwiękach zakłócających: przy otwartym oknie z odgłosami otoczenia, przy muzyce, przy nagranej rozmowie, w ciszy. W trakcie zabawy dziecko zamyka oczy, a mama lub tata wypowiada słowa, które dziecko powtarza. Pytamy dziecko, w jakiej sytuacji rozumienie słów było najłatwiejsze.
Zabawa „Głuchy telefon” – powtórz następnej osobie usłyszany szept. Uczestnicy zabawy siedzą w kręgu. Osoba, która rozpoczyna zabawę mówi wymyślone słowo lub zdanie do lewego ucha siedzącej obok osoby – ostatnia osoba wypowiada na głos „przekazywane” słowo. Następnie „runka” przebiega w stronę prawego ucha każdej osoby.

11. Wyróżnianie melodii mówienia

Kiedy słyszysz zdania pytające? Kiedy słyszysz zdania rozkazujące? Prezentujemy zdania: „Czy lubisz lody?”, „Zatrzymaj się!”.

12. Rozpoznawanie natężenia głosu: szeptu, głośnego mówienia, naturalnego mówienia (natężenie umiarkowane).

Prezentujemy:
szept np. „Lubię spokój w naszym domu.”

głośne mówienie np. „Chodźmy na spacer!”

naturalne (umiarkowane natężenie głosu) np. „Widzę otwarte okno”.

Dziecko słucha i określa, czy słyszało np. szept, (…).

Życzymy radosnej zabawy!

https://www.youtube.com/watch?v=UEA4gfW_ddw

https://www.superkid.pl/percepcja-sluchowa

APEL LOGOPEDÓW DO RODZICÓW!

Drodzy rodzice!

W związku z sytuacją w Polsce i na świecie zmieniamy formę kontaktu w Wami oraz z naszymi podopiecznymi. Terapia logopedyczna to proces długotrwały i żmudny, wymagający  współpracy i zaangażowania ze strony terapeuty, ale również dziecka i jego najbliższego otoczenia. W obecnej sytuacji, to Wy drodzy rodzice, (przy naszym wsparciu i ze wskazówkami od nas) jesteście „na pierwszej linii frontu”. Liczymy na wasze zaangażowanie, kreatywność i pomoc w pracy nad mową Waszych (i „naszych” ;) dzieci. Konieczne jest kontynuowanie i automatyzacja umiejętności,  które dziecko już nabyło podczas pracy z logopedą. Zdajemy sobie sprawę, że w obecnej sytuacji trudne może być wykonanie n niektórych naszych zaleceń, ale jesteśmy po to, by ułatwić Wam przejście przez ten trudny czas. Zaproponujemy ćwiczenia możliwe do wykonania w każdych warunkach. Będziemy kontaktować się z Państwem telefonicznie oraz mailowo, ale zachęcamy również do śledzenia strony internetowej Poradni, gdzie regularnie będą pojawiały się propozycje ćwiczeń oraz wskazówki jak pracować z dziećmi. Razem damy radę!!!

Na dobry początek…chuchaj, dmuchaj.

Dlaczego prawidłowy oddech jest taki ważny?

Nieprawidłowe oddychanie przez usta ma poważne konsekwencje, wpływające silnie na rozwój naszych dzieci. Najważniejsze z nich to:

• niedostateczne dotlenienie układu nerwowego, co powoduje zaburzenia koncentracji uwagi, zwiększoną męczliwość, a tym samym trudności w nauce;
• powstanie i utrwalanie wad wymowy
• infekcje górnych dróg oddechowych: oddychanie przez usta sprzyja infekowaniu tylnej ściany gardła oraz górnych dróg oddechowych;
• kształtowanie się wad postawy
• obniżone napięcie mięśni aparatu artykulacyjnego powoduje trudności ze sprawnym jedzeniem, widoczne już w czasie nauki jedzenia z łyżeczki; innym problemem jest utrudnione dmuchanie, które często skutkuje niemożnością oczyszczenia, wydmuchania nosa; dzieci oddychające przez usta szybko wykazują wyraźną niechęć do intensywnej pracy żuchwy przy żuciu (długotrwałe jedzenie)

Jak ćwiczyć? Powietrze nabieramy nosem, wydmuchujemy ustami.

Oto kilka przykładów:

• Dmuchanie na wiatraczki, które dziecko samodzielnie bądź z naszą pomocą wykonało np. z kolorowej gazety. W tym ćwiczeniu pamiętajmy o kontroli fazy wdechowej: wdech powinien być wzięty miarowo i spokojnie. Początkowo będzie to wdech raczej płytki. Spróbujmy także sami wykonać to ćwiczenie – okaże się, że wcale nie jest takie proste!

• Dmuchanie do celu, np. papierowych lub zrobionych z włóczki czy folii aluminiowej zabawek czy postaci z bajek, które czytaliśmy wspólnie z dzieckiem. Puśćmy wodze fantazji i twórzmy za każdym razem inną historię do ćwiczeń.

• Dmuchanie na zabawki pływające po wodzie w czasie kąpieli (wykonane samodzielnie, np. z nakrętek). Tutaj także możemy rozbudzać kreatywność dzieci, nie tylko w czasie tworzenia zabawek, ale już w trakcie samych ćwiczeń – na przykład prosząc dziecko o dokończenie zdań: ten statek płynie do…, załoga tego statku to…, która wyruszyła na…

• Puszczanie baniek mydlanych. Dmuchamy na zmianę: długo – krótko – jak najdłużej, słabo – mocno – jak najmocniej. Spróbujmy wymyślić razem z dziećmi np.: z czym nam się kojarzą kształty baniek mydlanych, lub do czego można je zastosować (chodzi tutaj o zastosowania zupełnie niestandardowe).

• Zdmuchiwanie kropli deszczu, piórek, listków w czasie spacerów (w odosobnione miejsce, bez kontaktu z innymi osobami!)

• Zdmuchiwanie chrupek, piłeczek, kawałków waty na gładkiej powierzchni, a następnie na powierzchni szorstkiej i nierównej – np. na pogniecionej przez dziecko gazecie.

• Zabawa z muchomorem i biedronką – kolorowy grzybek/biedronka, zrobione wspólnie z surowców wtórnych, służą do ćwiczeń w układaniu kropek na powierzchni muchomora/biedronki za pomocą rurki. To doskonałe ćwiczenie dla warg i regulujące fazę wydechu.

• Zabawa z chmurką – papierowa chmurka z zawieszonymi na nitkach kawałkami watek – płatków śniegu służy do ćwiczeń dmuchania. Także w tym ćwiczeniu można użyć rurki do napojów.

• Zabawa w wyścigi samochodowe: zróbmy tor do wyścigów i samochodziki. Zabawka może służyć do ćwiczeń w dmuchaniu oraz ćwiczeń w zakresie orientacji przestrzennej przy zabawach w garażowanie.

Ćwiczenia oddechowe dobrze jest również łączyć z ruchami rąk i tułowia:

• wdech z jednoczesnym szybkim wzniesieniem rąk do boku, a wydech z powolnym przesuwaniem rak do przodu, aż do zupełnego ich złączenia;
• wdech z jednoczesnym wzniesieniem rąk bokiem do góry, wydech z powolnym ich opuszczaniem, któremu towarzyszy powolny wydech;
• szybki wdech z jednoczesnym skrętem tułowia w bok, w czasie powolnego wydechu następuje powrót do normalnej pozycji.
• Pomysłem fabularnym do tego typu ćwiczeń jest zabawa, w której dziecko wymyśla, jakim jest stworzeniem – ważne, że jest to stworzenie, które raz rośnie a raz maleje. Klękamy, dłonie opieramy na podłodze, przy wdechu unosimy głowę i „rośniemy”, przy wydechu powoli opuszczamy głowę i „malejemy”.
• Ćwiczenia oddechowe są bardzo istotnym elementem terapii logopedycznej i działań stymulujących rozwój dzieci. Pamiętajmy jednak, że najlepszą stymulacją rozwoju mowy jest uważna rozmowa z dzieckiem. Rozmawiajmy z dziećmi jak najwięcej, koncentrując się na rozmowie i uważnie słuchając naszych rozmówców. W ten sposób dajemy naszym dzieciom odczuć, że są najważniejszymi osobami w naszym – rodziców – życiu.

Przydatne linki:

https://www.youtube.com/watch?v=zA85oayoC2Q

https://www.youtube.com/watch?v=239TTWW9NfI